WLTP и RDE – новите методи на тестирање.
Постапките за сертификација исто така застаруваат. Затоа „Worldwide Harmonized Light Vehicles Test Procedure“, накратко WLTP, ја замени NEDC-постапката, за одредување на вредностите на потрошувачка и емисии. „Европскиот циклус на возење“ (NEDC) што се употребува во Европа од 1992, првично беше развиен како теоретско тест возење. Сепак, една модерна постапка за сертифицирање мора да дава колку што е можно пореални вредности. Ова барање веќе не е исполнето со NEDC-постапката. Затоа WLTP-постапката беше развиена со иницијатива на Економската комисија за Европа на Обединетите нации (UNECE). Новиот WLTP-циклус се базира на емпириски собрани вистински податоци за возење од патишта во Азија, Европа и САД, што го прави значително попрестижен.
Дополнително, со новата процедура за сертификација се мерат емисиите на штетни материи при тековното работење на возилата на патот: кај најновите норми за издувни гасови Euro 6c, Euro 6d TEMP и Euro 6d, WLTP-сертификатот се дополнува во лабораторијата со мерење на емисиите на штетни материи на патот. Одредувањето на „Real Driving Emissions“, кратко RDE, треба да осигура дека граничните вредности на штетни материи за азотни оксиди и бројот на честички не само што ги исполнуваат лабораториските услови, туку се одржуваат и при возењето.
Потранспарентно и поблиску до потрошувачката на пат.
WLTP-постапката значително ја намалува разликата меѓу одредените вредности во состојбата на проверка и вистинските вредности на потрошувачката. Ова се должи на новиот циклус на возење, кој подобро ги отсликува денешните профили на возење. Освен тоа, вредностите за потрошувачката мора специфично да се наведе за секое возило. Тоа значи: при утврдување на вредностите за сертифицирање се земаат предвид масата, отпорноста на воздухот и при тркалање, како и дополнителната опрема. На тоа се додава и одредувањето на „Real Driving Emissions“, кратко RDE, кое осигурува, дека граничните вредности на штетни материи за азотни оксиди и бројот на честички не само што ги исполнуваат лабораториските услови, туку се одржуваат и при возењето.
Сепак, WLTP не може да испорача „индивидуални“ вредности за потрошувачка. Останува стандарден циклус на тестирање, кој не може да ја отслика личната потрошувачка на секој возач. Вистинската потрошувачка на едно возило на пат значително зависи од индивидуалниот начин на возење, типот на маршрутата, густината на сообраќајот, товарот на возилото и надворешните околности, како што се температурите. Ова не може да се репродуцира со стандардна постапка за тестирање во сооднос еден-на-еден.
Преглед на WLTP & RDE
| Помала емисија на штетни материи за подобар квалитет на воздухот. |
Различни термини за промена во рамки на ЕУ. |
| Поблиско утврдување на потрошувачката и емисиите: новата WLTP-постапка. |
Единствена сертификација, различно оданочување. |
| Емисии на честички и јаглерод измерени на патот: Real Driving Emissions (RDE). |
Паметно возење, за заштеда на гориво. Подобрување на ефикасноста преку начинот на возење. |